Het is weer Kinderboekenweek en het is bekend dat er tegenwoordig door kinderen veel minder boeken worden gelezen dan vroeger. Logisch, de tijden zijn veranderd en de mogelijkheden en manieren van vrijetijdsbesteding ook, maar het is toch wél jammer vind ik.
Als kind was ik al gek op lezen, ik speelde ook graag met mijn vriendinnetjes en met poppen (liefst in combinatie) maar lezen was iets wat je lekker alleen kon doen.
Ik was al jong lid van de bieb (leeszaal noemden wij dat toen) en ruilde iedere woensdagmiddag trouw mijn boeken. ’s Avonds in bed, als ik eigenlijk moest slapen, las ik stiekem verder bij het licht van de overlooplamp.
Ik kan me het allereerste boek herinneren dat ik helemaal alleen heb gelezen als kind, ik was 7 jaar oud: Pietje Puk wordt boswachter van Henri Arnoldus. Mijn juf las het voor in de klas en toevallig had ik datzelfde boek thuis (voor mijn verjaardag gekregen) en dat stimuleerde mij om het hele verhaal alvast vooruit te lezen.
*
Als ik bij mijn grootouders logeerde las ik de boeken van mijn tantes en als ik ze niet uit had mocht ik ze meenemen. Ik heb er zelfs nog een paar.
Er zijn boeken die ik als kind al erg leuk vond en die ik later ook weer aan mijn eigen kinderen heb voorgelezen. Bijvoorbeeld: Wim is weg (een Gouden Boekje) over een jongetje dat de wijde wereld in trekt op zijn fietsje en naar wie iedereen vervolgens op zoek is.
Maar het allermooiste boek dat ik als kind heb gelezen was toch wel: Alleen op de wereld van Hector Malot. Ik had het van mijn oma (van vaders kant) te leen gekregen. Dat was al bijzonder: ‘Dit is een héél mooi boek,’ zei ze. En ik moest er erg voorzichtig mee zijn. Toch ging het een beetje stuk, de rug liet los. Ik heb geprobeerd het te plakken maar het werd er niet fraaier op. Ik durfde het eigenlijk niet meer terug te geven. Uiteindelijk hoefde dat ook niet meer want mijn oma ging dood toen ik 13 jaar was. Het boek heb ik gehouden. Jarenlang kwam ik het bij iedere verhuizing weer tegen. Maar nu ik ernaar op zoek ben, kan ik het niet meer vinden. Jammer.
* de afbeeldingen van Pietje Puk en Alleen op de wereld komen van Google Images.
Wat is uw favoriete kinderboek?
Logging Lina 
Favoriet? Dat zijn er vele. De meest intrigerende herinneringen heb ik aan boeken die ook uit de bieb kwamen en waarvan ik de titel en schrijver niet meer weet. Je kunt ze nooit meer overlezen, ze blijven in je hoofd zoals ze er toen in zijn gaan zitten. Veel mooier en mysterieuzer dan ze in werkelijkheid waren waarschijnlijk.
Maar verder was ik helemaal weg van de Narnia-kronieken. Steeds weer herlezen. En Jenny van Paul gallico. En heel mooi: Tom’s nachtelijke avontuur van Philippa Pearce. En de brief voor de koning van Tonke Dragt, en het sleutelkruid en de tuinen van Dorr van Paul Biegel. En nou ja, ik stop maar.
Ik vraag me wel eens af of er nog wel zulke mooie boeken worden geschreven.
Oh ja alleen op de wereld: janken (nu nog). Wat zielig.
Ik heb vroeger ook heel wat afgelezen, De Vijf vond ik ook altijd spannend. Verder zou ik eigenlijk niet meer weten wat ik als kind las.
@Alice, De Vijf van Enid Blyton? Ik heb hele series kostschoolboeken van haar verslonden: Pitty, de dolle tweeling. Maar ook de vijf detectives kan ik me herinneren.
@aargh, dat vraag ik me ook weleens af. Ze worden vast wel geschreven maar of ze ook worden gedrukt, uitgegeven en gelezen…?
Ik heb me in mijn jeugd finaal te pletter gelezen. Alle bekende kinderboeken van die periode heb ik dus tot mij genomen, maar vooral die van Daan Zonderland: Knikkertje Lik, Jeroen en de Zilveren Sleutel en nog zowat van dit soort titels staan mij nog bij. Ook die van J.B.Schuil wekken herinneringen, maar ik zie (even googelend) dat die boeken al oud waren voordat ik er kennis mee maakte. In het algemeen vond ik avonturenboeken erg leuk.
Echte lievelingsboeken kan ik zo eentweedrie niet noemen. ” Alleen op de Wereld ” is toevallig een van de weinige (eigen) kinderboeken die hier nog in de kasten staan. De rest is al lang geleden eens uitgedeeld aan jonge familieleden.
Hee. Alle boeken die je daar hebt liggen heb ik óók gelezen. Inclusief: Alleen op de wereld. Ik las ook heel veel sprookjesboeken en zielige boeken. Bijvoorbeeld: Kruimeltje en Vogeltje kan niet zingen. Zielig, zielig. Ik herinner me ook nog een boek waarin de hoofdpersoon (een klein meisje) een gouden pen had gestolen. Zij had zo’n last van haar geweten dat het hele boek daarover ging en ze heeft de pen uiteindelijk weer terug gebracht. Vooraf werd er een ander zielig meisje van de diefstal verdacht. Oooh. Volgens mij heb ik het boek wel twintig keer gelezen.
Ik las ook veel boeken met gedichtjes en versjes.
Pietje Puk ligt trouwens weer in de boekhandel.
@karin, ja Kruimeltje heb ik ook gelezen en Afkes Tiental natuurlijk. Dat boek over die gouden pen heet: Onschuldig verdacht (ook op de foto te zien). Dit boek kwam bij (oud)tante Mieke vandaan. Héél erg zielig en onrechtvaardig inderdaad. Maar gelukkig kwam alles goed zoals het hoort.
@Wieneke, ik heb even gegoogled naar J.B. Schuil. Maar de titels van zijn boeken ken ik niet.
De Gebroeders Leeuwenhart. En oudste hier leest zich suf. Net als d’r mama. 😉
Leuk en herkenbaar. We werden zoveel mogelijk naar buiten gestuurd (vond Moe gezonder) maar ik bleef liever lezen. Zelfs de Volkskrant las ik, op de grond want hij was te groot om vast te houden. Lievelingsboek kan ik niet opnoemen maar ik las gewoon alles wat me in de handen liep, ook ‘alleen op de wereld’ en ‘Mariska de circusprinses’, Het boze bosmannetje, enzovoorts. Alle Arendsoogboeken en Pim Pandoers van een ouder broertje had ik eerder uit dan hijzelf en dan nog stiekem de ongepaste romannetjes van de oudere broers en zussen.
Alleen de bijbel kreeg ik niet in handen, die was te realistisch voor een kinderziel:-)
@Mrs. T, de Gebroeders Leeuwenhart heb ik niet gelezen (waarschijnlijk iets na mijn tijd geschreven) maar wel veel andere boeken van Astrid Lindgren. Pippi natuurlijk en Emiel en Michiel en het allerleukst vond ik de Bolderburen boeken.
@Bertie, die jongensboeken bleven redelijk ver van mij. Wel had ik een neef die Arendsoog las. En een bijbel hadden we volgens mij niet eens.
Die van Pietje Puk had ik ook! En Remy’s avonturen heb ik ook gelezen. Ik las ook ontzettend veel van de biep. Een echte favoriet kan ik mij niet herinneren. Een jeugdboek wat me wel is bijgebleven is Een Zomerzotheid van Cissy van Marxveldt, maar dat is meer een puberboek volgens mij….
Ik lees nog steeds alles wat los en vast zit. Mijn dochter leest ook wel, maar niet zo heel fanatiek. Mijn zoon al helemaal niet. Leuk is dat ik juist mijn BF aan het lezen heb gekregen: hij werd best nieuwsgierig waarom ik me nou zo kon vermaken met een boek. Hij begon eens te bladeren en nu is hij zelf lid van de biep! Hij vraagt nog wel vaak mijn advies maar op den duur kan hij zijn eigen keuzes wel maken, denk ik zo 😉 !
mja, het bewijs dat het soms belangrijk is om dingen te koesteren.
Ik heb zelf niks met boeken.
Op de lagere school was ik wel lid van de bieb, maar maakte er weinig gebruik van.
ik ben enkele jaren begeleider geweest van de Kinder-en jeugdboekenjury (ik dacht dat ik dit al ’s eerder heb vernoemd hier), heb dus zelf ook wel een aantal kinderboeken gelezen. Mooie en ook mindere verhalen. Een boek dat me altijd is bijgebleven is “Het huis van eb en vloed” van Ed Franck, waar je hier mee kan over vinden: http://www.scholieren.com/boekverslagen/26367
Sinds de pc ons huis is binnengeslopen is van boeken lezen geen sprake meer (helaas)
Fijn weekend, Lien!
@Libra, wat leuk dat jij BF aan het lezen hebt gekregen. Mijn dochters lezen tegenwoordig ook behoorlijk veel terwijl zij als kind niet zo met boeken bezig waren. Mijn zoon wel. Hij las en leest alles maar is ook verslingerd aan de pc.
@Billy, dat boek ken ik niet maar op de pc valt ook genoeg te lezen natuurlijk.
Bij ons was het ook een ratjetoe aan jeugdboeken. We werden vooral voorgelezen uit Jip en Janneke. Zelf lazen we Pietje Bell, Arendsoog, de Kameleon, de Hardy’s (Frank en Joe).
Ik was net als jij een echte lezer. Ik kan me nog herinneren dat ik ´s avond bij maanlicht las, omdat ik officieel moest slapen. Maar het was zó spannend. Mijn favoriete boek in mijn jeugd was ´De gebroeders Leeuwenhart´ van Astrid Lindgren. Ik heb dit boek een paar jaar geleden opnieuw gekocht en het staat in mijn boekenkast.
@Gerrit, Jip en Janneke kende ik al uit mijn jeugd maar ik heb het boek met de verzamelde bundels helemaal stúk voorgelezen aan mijn kinderen. Op de foto is het vaag te zien in groen plakplastic.
@Tina, jij bent duidelijk een generatiegenoot van mrs. T (zie boven).
Oei, ik zie zoveel boeken hier aan mij voorbijgaan. Bij Bertie zag ik Mariska de circusprinses staan; dat was voor mij ook een mooi boek. Alleen op de wereld, de Joop ter Heulboeken, iets later alle Karl Mayboeken.
Bij mijn Oma was een soort van alles en nog wat boek. Daarin stond ook een verhaal van een zielig meisje dat aan het eind doodging, o jee. En iedere keer als ik daar kwam -of ik het wilde of niet- jawel hoor, ik las het steeds en huilen…geen idee hoe het heet. Ach, ik las zo veel, dat ik het allemaal nietg meer weet. Héérlijk was dat. Ik doe het trouwens nog steeds.
Mijn favoriete kinderboek wat ik las was wel Snuf de Hond. Een geschenk wat ik kreeg van de 5de klas van de school die ik vanwege verhuizen moest verlaten.
@Redstar, is dat ook niet verfilmd?
@Thérèse, lezen is zo leuk. En wat lezen we met z’n allen toch wat af hè?