Een leuk verjaarscadeau had ik nog te goed van Marjon: een avondje naar Mylou Frencken.
Misschien kent u haar van haar columns in de ESTA (waar ze helaas mee is gestopt) of als bardame in: Met het mes op tafel. In 2007 waren we ook al eens naar een voorstelling van haar geweest, kort daarvoor was Mylou’s man Bert Klunder overleden aan een hersenbloeding en daar praatte ze heel openhartig over. Het was ontroerend, ontwapenend en humoristisch tegelijk. En heel persoonlijk. Raar om te beseffen dat dit alweer vier jaar geleden is. Ook nu, tijdens de voorstelling: Mylou geeft licht, had je het gevoel dat ze gewoon met de zaal aan het kletsen was en tussendoor zong ze wat, zichzelf begeleidend aan de piano. Ze voelde zich duidelijk op haar gemak in haar eentje op het podium, danste ontspannen en sierlijk in haar feestelijke, paarse jurk op hakken en op blote voeten en ze had weer rake teksten. Het was een try-out en eigenlijk was dat maar één keertje te merken: ‘Tja, nu wacht ik op een muziekje….’
Blaas de kaarsen nog niet uit
Alleen maar heel goed kijken
Onze glazen die daar staan
Blaas de kaarsen nog niet uit
Laat het licht je huid bestrijken
Doe het donker nog niet aan
Lekkere gevulde koeken hebben ze trouwens in theater de Purmaryn in Purmerend!
Er zijn nog geen filmpjes te vinden van deze nieuwe voorstelling, daarom een ouwetje:
Logging Lina 
Wat klinkt dit als een leuk cadeau! Ik kende Mylou helemaal niet.
Hm, ik heb die voorstelling in 2007 ook gezien. Ik was blij dat ik naar huis mocht. En ze hadden er ook geen lekkere gevulde koeken.
Mylou komt op mij ongedwongen, naturel en kwetsbaar over.
haar naam komt me wel bekend voor of zou het me alleen maar ergens aan doen denken?
Ik vond haar columns in de esta ook (bijna) altijd de moeite waard.
Ik volgde haar inderdaad ook altijd in de Esta, heel openhartig en kwetsbaar. Dat is wat haar siert.
Ik ken haar niet… ik kijk te weinig TV en lees nagenoeg nooit tijdschriften. Maar ik hoop dat je genoten hebt van zo’n leuk verjaardagscadeau!