Gedicht van Hans Sanders (1946-2007)*
Als ik oud ben wil ik niet ‘out’ zijn
Maar ik wil leven en dat leven maak ik af
Al moet ik bloemen leggen op m’n eigen graf
Dan zul je zien dat ik niet bang ben voor de dood
Maar dat er niets is dat mijn huiver meer vergroot
Dan zo onopgemerkt het einde in te gaan
Dat ik mezelf moet vragen: Heb ik wel bestaan?
*Hans Sanders was zanger en gitarist van de groep ‘Bots’
Logging Lina 
Oh is dat die man van: ‘Ik ben een man, dat weet ik zeker?’
Ik vond hem vroeger woest aantrekkelijk die Hans Sanders en zijn teksten zitten nog in mijn hoofd.
Dus hij hoeft ook niet bang te zijn niet te hebben bestaan.
Ja klopt. Die man is het.
Er zijn mensen die weten tijdens het leven al waar ze na de dood komen te liggen.
Zo weet ik waar ik eens uitgestrooid ga worden.
Maar ik ga er nooit speciaal kijken.
Ik ervaar wel eens dat men mijn standpunt vreemd vindt: het maakt mij niet zoveel uit wat ik van mezelf achterlaat op de wereld (behoudens mijn kinderen). Ik heb bestaan omdat ik ooit geboren werd, en of ik nu van mezelf een stempel achterlaat of niet, dat vind ik totaal onbelangrijk.
Maar het is wel een mooi gedicht…
Een goed gedicht; ik lees er in dat hij graag in de belangstelling staat. Liever dan onopgemerkt te blijven.