Madrid

We waren in Madrid, EJ en ik. Vijf dagen lang. Een gezellige, levendige stad. En een makkelijk beloopbare stad. Als je moe werd was er bovendien de metro. Of de bus. Jammer dat het zo vaak regende maar ja, je kunt niet alles hebben en tussen de buien door scheen de zon.

Op dinsdag 1 mei, de dag van de arbeid, waren alle musea en winkels gesloten en op 2 mei wordt daar meestal nog een vrije dag aan vastgeplakt. Vooral ’s avonds was te merken dat er veel mensen vrij waren. Wat een flanerende menigte! Op 29 en 30 april was het lang zo druk niet.

Wat doe je op zo’n dag als 1 mei wanneer alles gesloten is? Dan ga je naar het Retiro Park bijvoorbeeld, een heerlijke oase in de stad waar jong en oud zich vermaakt. Alle kastanjebomen staan er prachtig in bloei en plotseling kom je daar bij het Palacio de Cristál, midden in Madrid een bekend gezicht tegen. De adjunct directeur van mijn vorige school, samen met haar man. Wat is de wereld toch klein. In het Retiro Park is het ‘Bos der afwezigen’ aangelegd. 192 cipressen en olijfbomen zijn er geplant ter nagedachtenis aan de slachtoffers van de aanslagen op treinen in het nabij gelegen Atocha station op 11 maart 2004.

Woensdag was het de zonnigste dag en bleef het volledig droog. Dat was wel fijn voor de Madrilenen want wat was het druk op Puerto del Sol. ‘Wat is hier aan de hand?’ vroeg ik aan een meneer naast me. ‘Dos de Mayo, Dos de Mayo,’ kregen wij te horen en een hele uitleg in het Spaans (er blijken niet zoveel Engels sprekende Madrilenen te zijn). Er stond van alles te gebeuren. We hebben dat allemaal maar niet afgewacht maar dat 2 mei een bijzondere dag is, de dag van de opstand tegen de troepen van Napoleon, was ons intussen wel duidelijk.

Trouwens, op 2 mei was het dit jaar dubbel feest want ook Real Madrid werd ’s avonds kampioen en dat hebben we ’s nachts geweten:

Toet toet -Toet toet toet-Toet toet toet toet-Toet toet. Klonk het achter elkaar door.

In het station Atocha is een botanische tuin aangelegd. Wat een idee! En wat verrassend want de buitenkant van het station staat volledig in de steigers en ziet er niet uit op dit moment.

Natuurlijk hebben we (behalve op 1 mei) ook musea bezocht. Ik had me voorgenomen het Prado maar over te slaan want daar is zo verschrikkelijk veel te zien, daar zou ik maar gek van worden. Maar raar genoeg zijn we daar toch ook binnen geweest. Want er stond helemaal geen rij. En ja, waarschijnlijk komen we geen tweede keer in Madrid, dus…We zijn gewoon naar de zalen gegaan met de stukken die ik wilde zien. En meer niet.

Museum Reina Sofia deed me erg denken aan Centre Pompidou in Parijs. Moderne kunst met Picasso’s en Miro’s. Guernica is daar te zien onder andere. Dat schilderij mocht niet gefotografeerd worden. Maar deze wel:

Een cadeautje vond ik de twee(!) tentoonstellingen van Chagall. De eerste die we bezochten was in de Fundación Caja Madrid en deze was gratis toegankelijk. En de laatste dag (gisteren) bezochten we de tentoonstelling van Chagall in het Museum Thyssen-Bornemisza. Geweldig om te zien. Ik word helemaal blij van die kleurrijke kunst van Chagall. De violist uit het Stedelijk Museum Amsterdam hing er ook en Solitude, de man met de torarol, die pasgeleden ook in de Nieuwe Kerk hing tijdens de tentoonstelling over het Jodendom. Dat schilderij hing daar maar zes weken en was net weggehaald toen Marjon en ik daar waren. Extra leuk om dit werk nu in Madrid tegen te komen.

Ja, ja mensen maakt u zich maar geen zorgen. EJ vond het ook allemaal heel gezellig hoor! Hij is dan wel niet zo’n kunst- en museumliefhebber maar hij was wel mooi met lien op stap in Madrid! Hoe leuk is dat?