Terug van even heerlijk weggeweest. Alle zorgen (ja, die heb ik ook) achtergelaten en genoten van het samenzijn met EJ en de twee dochters die langskwamen. Van het heerlijke eten, de zon (en ook de regen), de omgeving, de dorpjes, het zwembad…je hoofd leeg dobberen, dat lukt écht.
Met mijn eigen gezondheid gaat het trouwens erg goed. Een paar weken geleden heb ik weer een ‘goedgekeurd’ stempel mogen ontvangen, dat had ik nog niet gezegd geloof ik. Maar ik ben ook niet van plan het er nog veel over te hebben, dat ligt nu lekker achter me.
Morgen weer aan het werk na die royale Hemelvaart/Pinkster vakantie. Of eigenlijk nog niet aan het werk want ik moet naar een training van 4 dagdelen. Morgenvroeg is het 2e deel. En morgenmiddag hoef ik niet te werken omdat de school gesloten is vanwege een studiedag. Wat een leven heb ik toch…
Op de vlucht terug naar huis zat ik naast zo’n leuke meneer! Een geboren en getogen Amsterdammer. Soms bekijk je degene die naast je komt zitten in het vliegtuig nauwelijks, maar het komt ook voor dat je hele gesprekken hebt. In de trein heb ik dat ook weleens. Grappig dat je in die paar uur van alles van elkaar te weten komt en vervolgens zie je elkaar nooit meer. Ik weet nu bijvoorbeeld hoe hij heet, hoe zijn man heet, hoe zijn kat heet, zelfs hoe zijn buurvrouwen heten, waar hij gewoond en gewerkt heeft, waar hij nu woont, waarom hij een maand in het ziekenhuis gelegen heeft, hoeveel kilo hij is afgevallen, dat zijn vorige partner is overleden en dat de broer van zijn huidige partner vader is geworden van een zoontje. Hij heeft me zelfs verteld welke cadeautjes hij had gekocht. En nog veel meer. We hebben ook erg zitten lachen. Ik weet alleen niet waar hij precies op vakantie is geweest want hij kon zich de naam van het dorpje niet meer herinneren … 🙂 Nu ik erover nadenk weet hij intussen ook een hoop van mij/ons maar het is allemaal vluchtige informatie, uitgewisseld tijdens een vlucht die voorbijvloog op die manier. Morgen is het weer vergeten.
Half 6 vanochtend kropen EJ en ik weer in ons eigen bedje. En zodra we wakker werden, bleek het hier ook fantastisch, zonnig te zijn. Behalve aan de kust, zag ik net op het nieuws. Bleef het nu maar zo hè?
Logging Lina 
Fijn dat je weer bent “goedgekeurd”. Toch even spannend. Geeft me een opkikker.
Hé Erna, wat leuk dat ik je weer tegenkom! Hoop dat het met jou ook goed gaat.
Ik lees je en beleef er plezier aan. Voor zover ik weet, gaat het goed.
Leegdobberen. Mooi woord dat precies zegt wat je bedoelt.
En je kunt er zo van genieten; dat deed je dan ook.
Gezellig met een passagier als deze naast je, de reistijd vliegt om.
Nu de training nog, een paar maanden naar je werk en het is zomervakantie voor je het weet!
Ja, nog een week of 8 🙂
Grappig. En in dit stukje wordt ook niet verteld waar jullie zo lekker leeggedobberd zijn….
Nee, dat is waar maar misschien kun je het raden 😉
Gezellig, dat kan een reis echt verlevendigen, zo’n verrassend reisgesprek. Meestal heb je dat soort dingen alleen nog met oudere mensen, alles onder de 50 heeft dopjes in de oren of een schermpje voor z’n neus.
gefeliciteerd met je “stempel”. Altijd weer fijn.
Ja, soms heb je een goed gesprek met een wildvreemde. Leuk is dat hè?
Lekker zeg genoten van de vakantie. En heel fijn dat je een stempel ‘ok’ hebt gekregen.
Zulke gesprekken heb ik nog maar één keer gehad, tijdens een lange treinreis.
En nu ik er over nadenk wel vaker.
Het is raar, het is even diepgaand als oppervlakkig,
Daarom ben ik ook zo verzot op de weblogs, hoewel dat toch anders is.
Fijn om af en toe je hoofd leeg te dobberen. Ook weer fijn dat je bent ‘goedgekeurd’ en dat je lekker alles achter je kunt laten. Is die meneer in het vliegtuig ook iets over jou te weten gekomen?
Goedgekeurd, heerlijk. Blij voor jou en iedereen die je lief is en heeft.