‘Als jullie Sercan nog zien, vraag dan even hoe dat Franse nummertje heet.’ De dochters zijn een paar dagen in Kusadasi en vorig jaar waren EJ en ik er ook. ’s Avonds genoten we van de muziek van zanger/gitarist Sercan in restaurant Yucca. Hij bracht Engelstalige en Turkse hits ten gehore maar één keertje piepte er een Frans liedje tussendoor. Op onze laatste avond vroeg ik hem naar zijn ‘French song’. ‘Heb ik daarvoor zo mijn best gedaan om goed Engels te kunnen zingen,’ zuchtte hij, maar hij zong het toch, speciaal voor mij. Een vrolijk nummer met een pittig ritme. Ik heb me lang afgevraagd hoe het heette.
Maar nu, een jaar later was daar het smsje van de meisjes: ‘Le vent, noir desir, zoek maar op YouTube’. Aha daar was het lang gezochte nummertje. Officieel heet het: Le vent nous portera (de wind zal ons dragen) en de groep: Noir Desir. Mooi zo.
Vervolgens zocht ik op google naar info over de groep Noir Desir en wat blijkt? De zanger, Bertrand Cantat, heeft in 2003 tijdens een ruzie zijn vriendin Marie Trintignant bewusteloos geslagen. Ze overleed een paar dagen later aan de gevolgen. Ik kan me vaag iets herinneren over die tragedie. Marie Trintignant was actrice en de dochter van acteur Jean-Louis Trintignant. Bertrand Cantat werd tot 8 jaar gevangenisstraf veroordeeld maar kwam wegens goed gedrag in 2007 vrij. In 2010 pleegde zijn ex-vrouw, de moeder van zijn kinderen, zelfmoord in hetzelfde huis waar hij lag te slapen. Jeetje! Het blijft een mooi liedje dat in m’n hoofd blijft zitten maar het krijgt wel een wrang bijsmaakje nu.
Maar daar kan Sercan niets aan doen. Teşekkürler Sercan!
Logging Lina 
ja, zo blijft het verleden de mensen altijd achtervolgen.
Alles weten maakt niet gelukkig.
Nou, fijne vent die Bertrand Cantat. Die kan in het vervolg beter de blues gaan zingen 😛
Laat de mooie, romantische liedjes dan maar aan Sercan over 😀
Ik kan het nummer niet horen zonder hieraan te denken. Zo bizar.
Misschien een ander nummer waarnaar je kunt luisteren zonder bijsmaak:
Grappig nummertje, ik kende het niet. Dank je wel Jolanda! Veel plezier bij Julien!
Hé Lien, het was prima bij Julien. Voor mij de 1e keer dat ik de muziek weer ‘binnen’ kon laten komen. Smaakt naar meer… Daarbij ook genoten van Parijs en het mooie weer dat we daar hadden.
Wat heerlijk voor je Jolanda! En nog mooi weer ook!
Nounou, wat vreselijk, daar wist ik niets van. De namen Jan-Louis en Marie Trintignant zeggen me wel wat, ze waren bekend genoeg.
Nu ga ik luisteren, waarschijnlijk speelt deze wetenschap mee al kan de zanger er niets aan doen.
Ik moet er denk ik even bijzetten dat dit nummer van Noir Desir uit 2001 stamt en het filmpje in 2002 gemaakt is, dus nog vóór het vreselijke drama.
Poeh, wat een vreselijk verhaal, zeg. Bijna niet voor te stellen 😦 Het nummer is idd prachtig!
Een naar verhaal, maar inderdaad een fijn liedje!
Jee!
Dat is inderdaad een beetje Noir.
Wat een leuk liedje ook van Jolanda.
Geweldig! Zo blijven herinneringen zo tastbaar, hè??
Wel een lekker nummer.
wellicht herinner je je dit niet, maar volgens mij was dit liedje, dat ik al postte in januari 2010 (https://houdenvanhetleven.wordpress.com/2010/01/05/noir-desir-le-v/), de aanleiding op jouw eerste bezoek/reactie bij mij…
En ik vind het nog steeds een fantastisch mooie song!
Groetjes!
Oh, wat bijzonder! En wat toevallig! Dat nummer had ik dus al eerder bij jou gehoord.
In dezelfde muziekhoek heb je Zebda en Les Négresses Vertes. Heerlijke muziek.
Ja leuk! Ik dacht eerst dat het één groep was en zocht op ‘Zebda et les Négresses Vertes’ maar het blijken los van elkaar bestaande muzikanten te zijn 🙂