het lieveheersbeestje

Er was eens een meisje, ze heette Aafje. Aafje was geboren in 1930 en groeide op met haar vader, moeder en twee broertjes. Ze had een gouden kettinkje met een hangertje in de vorm van een lieveheersbeestje. Dat kettinkje mocht ze alleen op zondagen dragen nadat haar moeder het hangertje glimmend had opgepoetst. Op de achterkant van het hangertje stond, piepklein, een datum gegraveerd: 30 juli 1921. Op die datum had de moeder van Aafje dit lieveheersbeestje van háár oma cadeau gekregen. De moeder van Aafje was toen 13 jaar oud. En de reden was wel heel bijzonder: ze was die dag voor het eerst ongesteld geworden.

Aafje werd volwassen, ze trouwde en kreeg twee zonen. Haar oudste zoon werd op 26 juni 1986 voor het eerst vader. Van een meisje. Wat was Aafje blij met haar eerste kleindochter! Als geboortegeschenk gaf ze haar het lieveheersbeestje dat zij als kind zo vaak gedragen had. En dat haar moeder daarvóór gedragen had.

Deze kleindochter van Aafje groeide op met haar vader, moeder, broertje en zusje. Toen ze de leeftijd had om het lieveheersbeestje te dragen, wilde ze dat liever niet want het was zo klein en teer, ze was bang om het te verliezen. Daarom bleef het jarenlang verborgen in het leren buideltje waarin ze het gekregen had. In een mandje met andere sieraden van haar moeder. Af en toe haalde ze het eens tevoorschijn om het te bekijken en vervolgens legde ze het weer terug.

Intussen was Aafje gestorven en de kleindochter ruimschoots volwassen. Op een dag vroeg ze aan haar moeder: ‘Heb je het lieveheersbeestje van oma Aafje eigenlijk nog?’ Ja hoor, natuurlijk had haar moeder dat nog. En zo kwam het kleine, zorgvuldig bewaarde, lieveheersbeestje na al die jaren weer tevoorschijn. Nu wilde de kleindochter het wél graag dragen.                                                                                                                                            Omdat ze bijna jarig was, kochten haar ouders een nieuwe gouden ketting voor het antieke hangertje. En zo gebeurde het dat het lieveheersbeestje vanaf  26 juni 2012, weer gedragen wordt. Bijna 91 jaar nadat de moeder van oma Aafje het van háár oma had gekregen.

*Lieveheersbeestjes zijn geluksbrengers. In Friesland worden ze ook wel engeltjes genoemd. Hopelijk brengt dit lieveheersbeestje héél veel geluk…*

Dit bericht werd geplaatst in familie. Bookmark de permalink .

17 reacties op het lieveheersbeestje

  1. Wieneke zegt:

    Ongelooflijk leuk, zoiets. Oude dingen die in de opeenvolgende generaties worden doorgegeven hebben zoveel waarde.

  2. mormorsweb zegt:

    Wat een bijzonder verhaal!

  3. Bertie zegt:

    Wat een schattig verhaaltje. Het is waar, erfstukken hebben vaak een meerwaarde. Ook voor je dochter. (ja toch?)

  4. Mrs. T zegt:

    Wat een bijzonder verhaal. Mooi!

  5. Billy zegt:

    mooi verhaal, Lien
    en het lieveheersbeestje wordt dus weer helemaal in ere hersteld… 😉

  6. RenéSmurf zegt:

    Dat is een lieveheerstbeestje met een heel verhaal!
    En gedragen is altijd beter dan ergens in een doos, dan heb je er ook niks aan.

  7. Desire zegt:

    Da’s nog eens een mooi verhaal met een bijzondere historie. En heeft de moeder van het jarige meisje de hanger ook nog gedragen? 😉

  8. gerrit zegt:

    Een lieveheersbeestje is niet alleen een geluksbrenger. Het staat tegenwoordig ook voor Respect. En het is een symbool tegen zinloos geweld. (Nou ja, elk geweld in zinloos, maar er bestaat dus nog erger zinloos geweld) Geweldig om daar een hangertje aan een ketting van te dragen…

  9. Leo's mening zegt:

    Wat een een mooi verhaal. Zoals je wel meer hoort in families waarin liefde en warmte met de generaties wordt doorgegeven. Samen met het verhaal. Dank voor het delen….

  10. Thérèse zegt:

    Wat ontzettend lief, zo’n klein erfbeestje met een verhaal. En jij hebt het nooit durven dragen, begrijp ik?

  11. Rob Alberts zegt:

    Een lief en warm verhaal
    Mijn Surinaamse buurvrouw vertelde dat traditioneel een menstruerende dochter een gouden ringetje krijgt.
    Een Ghanese leerlinge vertelde dat zij een ei kreeg van haar moeder bij haar eerste menstruatie.

    Beide tekenen van het vrouw worden.

    Het is iets intiems maar ook wonderschoon.

    Prachtig dat in jouw familie het Lieveheersbeestje van generatie op generatie wordt doorgegeven.

    Vriendelijke groet,

  12. Marleen zegt:

    Ik vindt dit een héél mooi verhaal en ik geloof daar zeker in. Zou ook wel graag eens zoeen Onze lieveheersbeestje krijgen, want ik heb ook al veel mee gemaakt inverband met mijn gezondheid. gelukkig heb ik iemand die ik als mij geluksbrenger en beschermengel kan noemen. Vindt het altijd fijn als je iets hebt waar je kan aan vast houden 🙂 .

  13. lien zegt:

    Dat is zeker fijn Marleen!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s