‘Waar zal ik eens over gaan schrijven?’ peinsde ik hardop. ‘Maakt me niet uit als het maar niet over EJ gaat.’ mompelde EJ. ‘O nee? Maar je bent het middelpunt van mijn leven, alles drááit om jou de laatste dagen.’ Wel jammer hoor, want niet dat we veel opzienbarends meemaken, ik krijg zelfs stiekem wel weer behoefte aan een beetje reuring, toch had ik wel even willen melden dat het best goed met hem gaat 🙂 Zonder in details te treden dan.
Nou ja, ik kan het ook over HET WEER gaan hebben. Het blijft maar regenen en regenen. Die arme Gerrit Komrij heeft er gelukkig niks van gemerkt op zijn afscheid, ik denk zelfs dat hij het helemaal niet erg gevonden zou hebben, die nattigheid. Ramsey Nasr hield het ook niet droog toen hij het gedicht voorlas dat hij speciaal voor zijn voorganger had geschreven. Een mooi gedicht. Dat wel.
Maar kijk: de zon breekt door!
We zetten Mungo Jerry maar even op, met een echt mannenliedje uit de seventies. Ook heel poëtisch:
Logging Lina 
We hadden een droge nacht, en nu een hele natte dag, niet zo fijn!
we hadden een vrij droge dag met zelfs aan het einde van de middag nog wat zon maar nu regent het pijpestelen. Ik heb goede hoop voor morgen en ben blij dat het met EJ nog steeds de goede kant op gaat.
Fijn dat EJ vooruit gaat, een inspirerend middelpunt 🙂
Mungo Jerry krijg ik niet te horen maar ik schat dat het In the Summertime is. Dat was indertijd een lekker vakantie- en feestnummer. Stilzitten was er niet bij.
O wat gek! Het is inderdaad ‘In the Summertime’ om alvast in de stemming te komen…
We liepen gister over de Vierdaagsefeesten en het was één en al nattigheid. Het lijkt ook niet echt beter te worden de komende dagen, dus wij doen wat een heleboel andere landgenoten ook doen: last minute naar de zon!
Je hebt groot gelijk!
Op dit moment word ik echt knettergek van de regen. Zon, willen we, zon!
Ja, ja, ja!
de weermannen beloven toch ietsje beterschap, duimen maar dat de zon haar best doet!