Afgelopen donderdag leek een koel museum mij wel aantrekkelijk met dat warme weer en ik besloot de tentoonstelling van Peter de Grote in de Hermitage te bezoeken. Onderweg heb ik nog wat nuttige dingetjes gedaan: mijn fiets weggebracht naar de fietsenmaker vlak bij het station, mijn nieuwe bril opgehaald in Zaandam en nóg een fiets (mijn werkfiets op station Sloterdijk) weggebracht voor een servicebeurt. De trein gebruikte ik als hop on hop off. Na al deze tussenstops kon ik eindelijk mijn reis vervolgen naar Amsterdam Centraal. Jammergenoeg reed de metro niet, de metrotunnel bleek wegens werkzaamheden gesloten en ik had geen zin om op de tram te wachten, dus ik ben gaan lopen naar de Hermitage vlakbij het Waterlooplein. Niet zo handig met mijn nieuwe slippertjes bleek achteraf, maar ja, ik had pleisters bij me.
De tentoonstelling was erg interessant. Vooral omdat er zoveel persoonlijke voorwerpen waren te zien van tsaar Peter de Grote: zijn kleding onder andere, zadels en wapens, een paar schoenen, zijn schaakspel, kunstwerken die hij verzamelde en preparaten van Frederik Ruysch: een kinderhoofdje en armpje en een gebalsemd voetje. Beetje griezelig wel. Zelfs zijn opgezette lievelingshond Lisa is op deze tentoonstelling te zien.
Deze Peter was een reislustig en zeer leergierig mens. Hij leerde bijvoorbeeld schepen bouwen in Amsterdam en Zaandam (daar staat het huisje nog waar hij verbleef), lijken ontleden, kiezen trekken en boeken drukken. Veel van de kennis die hij opdeed in West-Europa gebruikte hij om zijn eigen Russische rijk te moderniseren en Amsterdam vormde een inspiratiebron voor de nieuwe hoofdstad St.-Petersburg die hij stichtte toen hij eenmaal weer thuis was.
Een lieverdje was Peter de Grote echter niet, hij liet zijn eerste vrouw opsluiten, zijn oudste zoon martelen en opstandelingen hakte hij eigenhandig het hoofd af.
Ik vroeg me af of hij in werkelijkheid nou zo groot was want aan zijn schoenen te zien waren zijn voeten niet echt groter dan mijn eigen voeten (zo schatte ik) en ook zijn hoofd, waarvan afgietsels werden getoond, bleek niet uitzonderlijk groot. De mantels leken wel heel behoorlijk van afmeting maar ik kon het niet zo goed beoordelen omdat ze in vitrines een eindje boven de grond hingen. Maar verderop werd mijn nieuwsgierigheid bevredigd want daar stond een bezoeker, al zwetend, een duplicaat mantel van tsaar Peter te passen om zich vervolgens in vol ornaat te laten fotograferen. Op de muur stonden de maten van de tsaar vermeld. Lengte: 2.04 m, schoenmaat: 40/41, hoofdomtrek 56 cm. Hij was dus nog iets langer dan mijn zoon nu is, voor díe tijd (3 eeuwen geleden) was dat zelfs uitzonderlijk lang. En het klopt wel dat hij kleine voetjes had.
Het was een leerzame en interessante geschiedenisles. Misschien ga ik nog wel een keer want mijn oudste dochter wil er ook graag naar toe. De tentoonstelling is er nog tot 13 september.
Logging Lina 
Volgens mij kun jij heel erg goed tegen warmte. Bij alleen al het lezen van je activiteiten liepen de druppels van me af. Over Peter: als je leest wat die man allemaal heeft gedaan in zijn leven, dat zet ik toch vraagtekens. Volgens mij sliep hij nooit. Ik geloof trouwens dat de toevoeging ‘de Grote’ meer te maken had met de mate van belangrijkheid voor zijn land dan met zijn postuur. Maar het was wel een grote kerel, zeker voor die tijd.
Ik geloof wel dat hij hyperactief was ja.
een bijzondere man zo te lezen, wie leert er nu én schepen bouwen én lijken ontleden…
Tja, hij was breed georiënteerd.. tijdens een zeereis gebeurde er natuurlijk wel eens wat. Hij had bijvoorbeeld ook een amputeerzaag om eventuele ledematen te kunnen amputeren. En terug in Rusland assisteerde hij ook graag bij operaties.
Lugubere hobby’s hield die man erop na, brrrrrrr. Maar nooit weg, zo’n leerzame middag over het leven van tsaar Peter de Grote 🙂
Handig om zo’n man in de buurt te hebben. Hij was tenslotte van alle markten thuis. Tegenwoordig zou hij een “Jack of all trades” genoemd worden, oftewel “Manusje van alles”. Maar hij zou niet echt mijn vriend zijn, denk ik….
Eigenhandig mensen het hoofd afhakken, brrrr… dat valt mij van hem tegen. Ik had wel wat bewondering voor hem, al dacht ik dat de helft al wat overdreven was. Het is wel een prachtmuseum die Hermitage.
wat een enge man zeg, brrrr, niet te vatten he in deze tijd.
Wij waren er eerder dit jaar ook. En ik ging ook in de mantel. Met mijn 1.85m was die mantel best te ruim en toen ik idd zag dat de man ruim 2 meter lang was wist ik waarom hij de Grote genoemd werd. Al zal dat ook wel met zijn dadendrang van doen gehad hebben. Indrukwekkende expositie en voor hen die ook maar iets hebben met geschiedenis en zeker die van het Russische tsarenrijk een absoute aanrader..
Die “Grote” bekenden zijn niet altijd zo “groot” in hun daden…