A mother is only as happy as her saddest child. Deze uitdrukking heb ik ooit eens gehoord bij Oprah of bij dr. Phil. Nou ja, dat doet er ook niet toe. Wel is het een waarheid als een koe. Al kan ik dat beter niet hardop zeggen want met deze wetenschap voelt het droevige kind zich nóg miserabeler. Het lijkt ook bijna wel een verplichting om vrolijk, gezond, succesvol en gelukkig te zijn als je jong bent, aantrekkelijk om te zien en alles mee lijkt te hebben in het leven. Maar helaas is het allemaal niet zo simpel. *zucht*
En als moeder weet ik het ook niet altijd meer..
Gelukkig gaan er, ondanks alles, een heleboel dingen wél goed. Hopelijk krijgt het positieve gevoel daarbij weer de overhand.
Kind en ik zijn allebei fan geworden van Stromae. Daarom, om toch niet helemaal in mineur te eindigen, dit vrolijke clipje (met wel een serieuze ondertoon) . Papaoutai oftewel: Waar ben je papa?
De tekst van dit nummer heeft overigens niets met het bovenstaande te maken hoor. Integendeel..
Ik kan je begrijpen. Als moeder wil je liever zelf het juk dragen. Sterkte.
mensen zijn complexe wezens hé, opvoeden is niet eenvoudig… 😉
Facebook werkt er ook aan mee, dat je goed beter best moet functioneren, presteren… Als moeder begrijp ik precies wat je bedoelt. Hou jullie taai!
Heel herkenbaar. Sterkte. Voor jullie allemaal.
Thanks mensen!
Ja zo waar is dat. En het houdt je behoorlijk bezig maar je kunt het hier ook niet allemaal kwijt want het betreft haar privé-leven. Sterkte voor dochter en jou.
Ik voel zeker wat je bedoelde te schrijven en voel meteen ook mee……
Als ouder wil je volgens mij niets liever dan geluk zien bij je kinderen. Helaas werkt het leven soms een beetje tegen wat niet weg neemt dat er gelukkig ook veel happy moments zijn, zoals samen van Stromae genieten 😉
Goed nummer trouwens!
Zeker een waarheid als een koe. Het liefste zou je de last van je kind willen dragen maar dat kan helaas niet altijd. Elkaar steunen in moeilijke tijden, proberen de pijn ietwat te verzachten en laten weten dat je er bent voor elkaar. Hopelijk zit er weer snel een opwaartse lijn in, sterkte voor jullie hoor.
Muziek werkt bindend, samen genieten van datgene wat een snaar raakt.
Natuurlijk kan de gelukkigheidsboog niet altijd gespannen staan, maar we streven naar een aangenaam voortkabbelend leven. En de deuken voelen we allemaal, van en met de dierbaren. Dat is niet uit te zetten, en willen we ook niet!
Dank jullie wel allemaal voor de lieve reacties. Je kunt niet altijd maar vrolijke logjes schrijven als je je niet vrolijk voelt. Maar gelukkig gaat het weer wat beter nu.
Tja, moeders en kinderen… zo werkt het inderdaad… Gek hè?
*knuffel* Het komt wel weer goed, liefje!
Wat een goede quote. Het is helemaal waar. In tijden dat het met mijn oudste wat minder ging, ging het met mij ook niet goed. Alleen maar piekeren en om het minste of geringste huilen. En nu het beter met hem gaat, ben ik zó blij. Ik wens jullie op dat gebied ook betere tijden toe.
Stromae… ik heb zelf geen voorkeur voor Franstalige teksten, maar van hem ben ik absoluut fan. Niet alleen zijn stem, maar ook hoe hij het brengt. Geweldig!
Ja, ik hoop dat ik hem in november nog minstens zo leuk vind als nu. Dan ga ik met mijn dochters naar Ziggo Dome. De tickets zijn binnen 🙂