Vooruit, ik doe het ook een keertje: Ploggen. Wat dat is? Photobloggen. Het lijkt wel een rage. Een heleboel (voornamelijk) dertigers doen dat inmiddels. En ik nu dus ook. Hoe boeiend kan een doorsnee dag uit het leven van een 50+ vrouw zijn…?
Ik werd na een gedeeltelijk doorwaakte nacht stijf en stram wakker als een oud besje. Dat komt van mijn nieuwe pillen, dat kan niet anders, want een paar weken geleden was ik nog soepel. Toch moet ik ze nog maar even een kans geven (of liever gezegd, mijn lichaam). Met die pillen verminder ik de kans op een relaps met maar liefst 6% (tjongejonge).
Eerst maar eens ontbijten. Voor de tv. De tv is hier niet zichtbaar, wel ons beruchte rode meubel dat op een ander kleurtje wacht. En mijn ochtendjas. Wij ontbijten zoals het ons uitkomt, bijna nooit gezamenlijk dus.
Dit kastje (geërfd van schoonmama) heb ik gisteren in de grondverf gezet. Het was knalrood en stond in de eveneens knalrode keuken. Het is de bedoeling dat het nu een plaatsje krijgt in de serre.
Sammie wil nooit naar buiten ’s ochtends, Sjim wil alweer naar binnen.
Ik had nog wat verf staan. Ik kon kiezen uit maar liefst twee tinten blauw..
Het werd de lichtste tint: babyblauw. Voor tienen was ik al klaar met schilderen. Goed zo Lien!
Koffietijd!
Sjim in de serre. Het pas geverfde kastje past straks heus wel bij het schilderij.. Sam is moe en zit bij me terwijl ik de was vouw. Het is me in mijn rug geschoten. Dat heb ik nou nooit. Rotpillen!
Tijd om naar mijn werk te gaan. We krijgen liften op ons station, het is al lange tijd een zootje. De laatste dagen moet ik steeds aan Els Borst denken als ik deze mevrouw zie. Afschuwelijk wat haar is overkomen.
Fietsenstalling op Amsterdam Sloterdijk. Gelukkig staat de mijne er nog tussen.
Fietsen gaat moeizaam met mijn zere rug. Afstappen ook. Maar dit moment is mooi meegenomen.
Nog even naar het Kruidvat om de foto’s van de peuters te halen die ik heb laten afdrukken. Meteen maar billendoekjes meegenomen, die waren ook nodig (niet voor mezelf hoor).
Bij plogs horen selfies. Dus bij deze. Een selfie op mijn werkplek vlak voordat de kinderen kwamen. Mijn collega was nog buiten, dus die zie je niet.
Aan het einde van de middag besloten mijn collega At en ik toch maar niet naar het Stedelijk te gaan zoals we hadden afgesproken. At was moe en mijn rug te pijnlijk. Wel bracht ik nog even een cadeautje en bloemetje naar een collega op de basisschool die vandaag afscheid nam. Ze gaat met vervroegd pensioen. Vanmiddag hebben we met alle kinderen voor haar een erehaag gevormd, zingend en zwaaiend met lintjes.
Thuis aten we pizza. Ik had er immers niet op gerekend om te koken en EJ ook niet 🙂
Nu heb ik geen zin meer om te ploggen, het is wel mooi geweest. Morgen hebben we nog een verkleedfeest op school, als afsluiting van het thema ‘Kleding’. Oeh, als die rug maar weer een beetje wil. En vervolgens vakantie!
Nu eerst ff liggen.
Dag lieve Angeline. Dank voor een leuk kijkje in je dag.Denk goed om jezelf ……….
Dat doe ik hoor. Lief dat je reageert Justine.
Leuk hoor, net een fotostripverhaal…en ook nog een selfie….:)
🙂
Leuk en gezellig blogje. Over het leven van alle dag; hoera dat het mag!
Dank je. Het is wel omslachtig, steeds maar een foto maken. Maar wel leuk voor een keer. Ik maak wel vaker fotoblogs maar die beslaan dan meerdere dagen meestal.
Voor mij is het nog iets nieuws, maar ja, ik loop altijd wat achter. Best leuk zo’n dagje van jou te zien, alleen die rug, dat is helemaal niet leuk. Beterschap en proberen rustig aan te doen.
mooi fotologje hoor, Lien
Leest als een stripverhaal… 😉
Van mij mag je vaker ploggen. Wel veel werk lijkt me maar heel leuk om zo een kijkje te kunnen nemen. Een moment voor jezelf, haha. Maar wel sterkte met de spieren en rug.
Dat was een aardig gevulde dag mag ik wel zeggen, en dan moest dat allemaal nog secuur geplogd worden ook, hoe krijg je het voor elkaar. Fijn dat Sammie en Sjim er zijn voor een visueel rustpunt in het geheel 😉 Beterschap met de rug!
Toch leuk hoor Lien, zo’n plogje. En je teksten passen er goed bij (da’s soms ook een kunst ;-))
Was je naar GTST aan het kijken of was Caroline de Bruijn bij Koffietijd? 😉
Het was Koffietijd. Maar volgens mij is dat niet Caroline de Bruijn. Maar ik heb nou ook weer niet héél goed opgelet hoor.
Best gezellig zo’n plog, maar het lijkt me ook behoorlijk tijdrovend. Knap om tekst en foto zo goed samen te brengen.
Sterkte met je rug, hopelijk gaat het inmiddels weer wat beter.
Ik ben de dag doorgekomen. Met pijnstillers weliswaar maar het ging 🙂
Wel leuk om een dag mee te kijken. Wat balen van je rug. Ik hoop dat het snel beter gaat.
Logisch dat je even moet gaan liggen ;-0 Wat een activiteiten!
Maar een pizza maakt veel goed, en je houdt er mooie herinneringen aan over.
Fijn weekend en liefs,
Kakel
oh, noemen ze dat zo, ploggen! ha, nee, ik noem het gewoon fotologgen, en ik vind het erg leuk, wat beelden er bij! Je hebt er wel een drukke dag voor uitgekozen. En wat in het vat zit verzuurt niet he, af en toe even pas op de plaats. ha, zoals bij het stoplicht.
Goed bezig, hoor! En een selfie is pas interessant met een leuke achtergrond en dat is goed gelukt 🙂
Ploggen is al een dagtaak op zich :-))
Precies! Daarom hou ik het ook bij 1x.
Ploggen was er niet bekend mee. Leuk om zo even mee te kijken naar de dag van iemand, maar voel nog niet de behoefte om het zelf te doen. Leuk plogje!
Ik had het ook bij anderen al eens gelezen, het “ploggen”.. Mooi gebracht hier, Lina. Bedankt dat je ook bij mij bent langsgeweest, trouwens. 🙂