Hoi, hoi, hoi, jongste wilde mee kunst kijken in Rotterdam. Wat bof ik toch. En wat was het een prachtige lentedag gisteren! Er was zelfs al nieuw leven in het Museumpark en er bloeide van alles op..
Maar wij kwamen voor de Kunst. Eerst in Boymans van Beuningen.
Ik was vooral heel erg nieuwsgierig naar Brancusi, Rosso en Man Ray: Framing Sculpture. Het was zeker intrigerend om de beeldhouwwerken te zien die ze zelf op verschillende manieren hebben gefotografeerd en hoe ze elkaar met hun werk hebben geïnspireerd. Maar ik had verwacht dat ik meer onder de indruk zou zijn. Tja, wat had ik eigenlijk verwacht… Wel mooi die originele foto’s en die glasnegatieven.
Ik vond dochter en Brancusi ook wel goed bij elkaar passen.
Dochter zelf was vooral mee gekomen voor de tentoonstelling: S.H.O.E.S. in de Kunsthal. Ze is nogal dol op schoenen én dacht dat het wel een leuk artikeltje op zou kunnen leveren voor de website waar ze de laatste tijd voor schrijft.
Maar eigenlijk vonden we het een beetje tegenvallen. Er waren wel spectaculaire exemplaren te zien maar door de presentatie op ronde plateaus met nummerkaartjes erbij en een paar vitrines, krijg je een beetje een Bijenkorf gevoel.
Mwah.
De Marimekko expositie vond ik leuker.
Tot slot hebben we de beklemmende tentoonstelling: De Tweede Wereldoorlog in 100 voorwerpen bezocht. Met o.a de knikkerdoos van Anne Frank en het brilletje van Hannie Schaft. Daar hebben we uiteraard geen foto’s gemaakt. Indrukwekkend vond ik de getekende zelfportretten die Cor van Teeseling maakte in afwachting van de voltrekking van zijn doodvonnis. Trouwens, niets laat je koud bij het zien van al die voorwerpen met de bijbehorende verhalen..
Buiten viel mijn blik op dit geruststellende bord.
Logging Lina 
Je bent geweest! Leuk zeg…
Ik wil ook echt nog naar die tentoonstelling van die 100 voorwerpen. Ben erg benieuwd.
Heel originele foto met je dochter!
De tentoonstelling van de 100 voorwerpen ga ik ook nog bekijken. Ik heb van de Trouw de achtergrondverhalen gelezen, en dat maakte het alleen maar interessanter. Leuk blog!
groetjes Kakel
Ik denk dat de tekeningen van Cor de dag compleet maakten. Wat iets tegenviel, komt ook door de verwachting natuurlijk, is uiteindelijk toch wel mooi en de moeite waard, want overdaad is soms ook weer teveel. Evengoed, zeer cultureel bezig, hoewel ik niet echt benul heb van een Bijenkorfgevoel.
Oh, nooit gehoord van die zelfportretten, maar zeker indrukwekkend. En wat een grappig bord buiten.
Ik kende ze ook niet hoor Regina, maar werd er wel meteen door geraakt toen ik ze zag.
soms zit het op dit gebied, soms tegen. De ene expositie is de andere niet. Wij zijn soms enorm verrast en in andere situaties toch iets teleurgesteld. Zoals afgelopen week de Zijderoute in de Hermitage mij niet echt meeviel. Volgende keer beter, zoals zo vaak. Het komt vast weer goed…
Zit het mee……(correctie eerste regel..)
Jullie boften in ieder geval met het weer en mooi, die foto van je dochter met die grote reus 😉
Het verhaal van Anne Frank en sowieso de verhalen over de oorlog, daar wordt je altijd weer even stil van …