We zaten afgelopen zondagmiddag bij onze favoriete Chinees op de Zeedijk. Ineens hoorde ik een luide stem met een accent en dacht: dat lijkt de stem van Martin Simek wel. Ik keek even om en het wás Martin Simek. Zo te horen had hij kinderen bij zich maar dat kon ik niet goed zien. Pas toen ze vertrokken zag ik dat het maar één jongetje was. Dat ene jongetje was dus ook luid en duidelijk aanwezig geweest. Ze liepen samen langs het raam waar wij zaten en ik moest lachen omdat het jongetje (het zal zijn zoontje wel zijn) een onderbroek op zijn hoofd had. Martin lachte stralend terug zoals hij altijd kan lachen. Wat een indrukwekkend, grote man!
Ik maakte even een foto van EJ. Ook een leuke man hoor. Veel foto’s plaats ik niet van hem want daar houdt hij niet zo van en ik houd daar (bijna) altijd rekening mee. Maar af en toe mag het wel vind ik, anders blijft hij zo’n anoniem figuur in mijn leven… 😉
Het was trouwens erg druk in de stad die middag. Overal liepen we groepen Ajax supporters tegen het lijf want er zou een belangrijke wedstrijd plaatsvinden. Ik ben niet zo’n voetbalkenner maar ik begreep dat ze die dag landskampioen zouden kunnen worden. Dat is niet gelukt hoorde ik later, ook al hadden ze gewonnen. Nu worden ze alsnog kampioen geloof ik, alleen wat later.
Verder was het een gezellige week. Lekker gewerkt, we hadden zelfs een heuse kinderboerderij op bezoek dinsdag: Roel’s Beestenboel en dat was een groot succes. Gisteren hebben we afscheid genomen van onze lieve (tijdelijke) collega Sanae en hadden we een paaslunch met de kinderen want het was de laatste schooldag voor Pasen. Vandaag (goede vrijdag) zijn we vrij en vervolgens hebben we tot en met 5 mei vakantie. Mij hoort u niet klagen..
Er is intussen ook een scan gemaakt van mijn botten en het ziet er allemaal goed uit (ik heb voorlopig geen risico op botontkalking) dus ik kan met een gerust hart 2 jaar lang die pillen blijven slikken tenzij ik weer vervelende bijwerkingen krijg maar tegenwoordig gaat het heel redelijk dus ik denk dat ik het wel volhoud.
Voorlopig heb ik mijn laatste schilderles gehad. Volgende week is er nog één keer maar dan ben ik er niet, dus ik heb al afscheid genomen. Het is me heel goed bevallen en ik ben van plan er na de zomer mee verder te gaan. Ik heb met mezelf afgesproken dat ik tot die tijd thuis aan de slag ga. Hup lien!
Vanochtend ben ik voor het eerst van mijn leven naar de pedicure geweest. Naar Annemarie, die ik ook ken van schilderen. Heeeerlijk was het. Ik heb verkwikte lentevoetjes nu, ik kreeg zelfs een voetmassage en dat was heel aangenaam zelfs met mijn ‘dooie’ tenen (die ik heb overgehouden aan de chemo). Ik heb goeie voeten volgens Annemarie, er was niet veel aan de hand, een beetje eelt en wat ribbels op de nagels die ze heeft vlakgepolijst. Ik kan er weer helemaal tegen.
Ziezo, we zijn weer bijgepraat. Het bloggen schiet er de laatste tijd een beetje bij in. Maar ja, het moet ook geen verplichting worden hè.
Logging Lina 
Oke, zo`n voetenspecialist weet natuurlijk precies wat goed is! Ik zag Marin eens een keer vanuit de tram. Grappig. Op naar de zomer.
Eerst nog even lente hoor! Het leven gaat al zo snel..
Goed, ben ik weer op de hoogte. 😉
Fijn zo! 😉
Dat luidruchtige jongetje past dan goed bij M. Simek 😉
Wat een gezellige kinderdrukte op je foto’s en die meneer EJ mag er ook wezen.
Fijne, zonnige dagen,
liefs Kakel
Zo te lezen heb je een heerlijke week achter de rug.
Markante figuren hoor, zowel Martin S. als EJ 😉
Nou, jij hebt je niet verveeld. Een VOLLE week kan je wel zeggen. Leuk om even te zien hoe EJ eruit ziet. En jullie werken hard op de schilderles. Doorgaan hoor als je er zo’n plezier in hebt.
Jeetje waar moet ik mee beginnen, wat fijn al dat goede nieuws. Martin vind ik een geschikte man, vooral zijn manier van televisie maken spreekt me erg aan. Je snapt dat ik niet kan wachten op foto’s van je schilderijen, een hele mooie hobby om helemaal in op te kunnen gaan – even de wereld vergeten. Ook fijn dat je de pillen nog door mag slikken, botontkalking is niet iets waar je op zit te wachten. Ik zou zeggen dit gevoel lekker vasthouden!
Dat doe ik Theo 🙂
een hele boterham, Lien!
Tof dat je een man die je bewondert eens live tegen het lijf aanloopt!
Al heb je er thuis ook zo eentje hé… 😉
Fijn ook dat het schilderen zo meevalt, maar dat had ik ook wel gedacht.
De pedicure komt hier ook regelmatig langs, het wordt stilaan tijd zelfs dat ik weer ’s met m’n voeten laat spelen… 🙂
Veel plezier in de vakantie van je!
Dank je Billy!
Wat bijzonder dat je de stem van Martin Simek herkende. En fijn dat je geen last van botontkalking hebt. Scheelt weer een zorg.
Ik ben nog nooit naar de pedicure geweest, maar heb een assepoestercomplex (vind mijn voeten oerlelijk). En niemand komt dus aan mijn voeten! 🙂
Joh, dan moet je het echt eens proberen. Je gaat weer HOUDEN van je onderdanen dan.
Zo gaat het mij ook, het feit dat ik hier nu pas op reageer geeft aan dat ik ook niet al te regelmatig blog. Maar de berichten zijn gunstig zie ik, klinkt allemaal goed en vrolijk. En wat een Oogst, van die schilderles, indrukwekkend!
Die Oogst is niet van mij alleen maar zijn onze gezamenlijke producten van de laatste les 🙂